Kalendarzrolnikow.pl - Jesteśmy agroportalem dla całej rodziny.

Niedobór składników pokarmowych u roślin – jak rozpoznać?

Opublikowano 28.01.2020 r.
Niedobory składników pokarmowych u roślin to zmora niejednego plantatora. Potrafią zaskakiwać w najmniej spodziewanym momencie i bywają trudne do rozpoznania. Jak więc samodzielnie określać objawy niedoborów u roślin i w jaki sposób skutecznie zwalczać niedobory u roślin?

Stresy związane z minerałami identyfikuje dokładny, regularny monitoring upraw. Niedobory składników pokarmowych u roślin nie wywołują czasem bezpośrednich objawów, co stwarza trudności w diagnozie. Normalne procesy fizjologiczne w roślinach zostają wtedy zachwiane, z nadmiarem jednych minerałów i brakiem innych, co wywołuje trudne do rozpoznania objawy pośrednie. Wizualna kontrola i ocena stresu składników odżywczych powinna być więc stosowana tylko, jako uzupełnienie innych technik diagnostycznych, z których najskuteczniejszą jest analiza laboratoryjna składu gleby i roślin. Należy też mieć na uwadze nadmiar minerału oraz tzw. ukryty głód, gdy mimo niedoboru danego składnika, rośliny nie wykazują żadnych objawów.

Ogólne objawy niedoborów u roślin to:
    1. całkowita awaria rośliny;
    2. ciężkie zahamowanie wzrostu;
    3. specyficzne objawy na liściach, pojawiające się w różnych porach roku;
    4. nieprawidłowości wewnętrzne, jak np. zatykanie tkanek przewodzących;
    5. opóźniona lub nienormalna dojrzałość;
    6. oczywiste różnice w plonach, z objawami lub bez objawów na liściach i innych organach roślin;
    7. różnice w plonach, wykrywane tylko doświadczalnie;
    8. niska jakość upraw, w tym różnice w zawartości białka, oleju lub skrobi;
    9. zła jakość przechowywania.

Niedobory u roślin – uogólniony wzrokowy schemat rozpoznawania:

Składnik

Objawy wzrokowe

niedobór

nadmiar

Azot (N)

jasnozielone liście i całe rośliny, ze starszymi liśćmi zmieniającymi kolor na żółty; liście ostatecznie brązowieją i zamierają; powolny wzrost roślin, słabe krzewienie i ich karłowacenie; zbyt wczesne dojrzewanie

ciemnozielony kolor roślin; bujny i soczysty nowy przyrost; podatność na choroby i szkodniki owadzie; łatwe więdnięcie z powodu suszy; opadanie kwiatów, kwitnienie na pusto i brak owoców

Toksyczność nadmiaru azotu amonowego (NH4-N)

niedobór węglowodanów i ograniczony wzrost roślin; uszkodzenia na łodygach, zwijanie się liści i rozpad tkanki przewodzącej u podstawy łodygi; więdnięcie i gnicie roślin i owoców; mogą też wystąpić objawy niedoboru Mg

Fosfor (P)

powolny i karłowaty wzrost roślin, fioletowe zabarwienie, szczególnie na spodzie starszych liści

nadmiar P nie wpływa bezpośrednio na rośliny, lecz może objawiać się niedoborem Zn, Fe, Mn i czasem Ca

Potas (K)

spalone krawędzie starszych liści; łatwe więdnięcie i wrażliwość na choroby; osłabiona produkcja i słaba jakość owoców i nasion

objawy niedoboru Mg i często Ca

Wapń (Ca)

stożki wzrostu korzeni i pędów liści brązowieją i zamierają; sklejanie i postrzępienie krawędzi młodych liści; zgnilizna owoców

możliwe objawy niedoboru Mg, a przy dużym nadmiarze też objawy niedoboru K

Magnez (Mg)

żółty kolor z objawami chlorozy (żółknięcie między żyłami) u starszych liści; powolny wzrost roślin; łatwe zarażanie chorobami

brak równowagi w kationach, objawiający się jak niedobór Ca lub K

Siarka (S)

chloroza całej rośliny, z młodszymi liśćmi o barwie od jasnozielonej do żółtej, gdy niedobór pogłębia się; więdnięcie

przedwczesne starzenie się liści

Bor (B)

nieprawidłowy rozwój stożków wzrostu oraz hamowanie ich wzrostu i zamieranie; obumieranie owoców; zmniejszenie wydajności i jakości plonu

brązowienie końcówek liści i obumieranie

Chlor (Cl)

Chloroza młodych liści i łatwe więdniecie całych roślin; łatwe porażanie przez choroby

przedwczesne zażółcenie dolnych liści ze spalaniem krawędzi ich wierzchołków; żółknięcie i łatwe więdniecie liści

Miedź (Cu)

powolny wzrost roślin; odkształcanie młodych liści i zamieranie stożków wzrostu

powolny wzrost roślin; hamowanie rozrostu korzeni

Żelazo (Fe)

intensywna chloroza na młodych liściach, z ewentualnym wybieleniem nowego przyrostu; jasnozielony kolor całej rośliny przy dużym niedoborze Fe

brązowienie liści i drobne brązowe plamy na liściach; bardzo powolny wzrost

Mangan (Mn)

chloroza młodych liści, reszta rośliny pozostaje zielona; ostatecznie też zahamowanie wzrostu

brązowe plamy otoczone strefą chlorotyczną i kręgiem na starszych liściach

Molibden (Mo)

objawy podobne do niedoboru N; starsze i środkowe liście stają się chlorotyczne, niekiedy ich brzegi są zwijane; ograniczony wzrost i tworzenie kwiatów

bardzo rzadkie zjawisko

Cynk (Zn)

górne liście z chlorozą; liście mogą też być małe i zniekształcone w formie rozety

rozwinie się niedobór Fe i jego objawy

 

    • Chloroza – liście i/lub części roślin stają się nienaturalnie żółte; z powodu niedoboru Mn, K, Zn, Fe, Mg, S, N
    • Cętkowanie – powierzchniowe kolorowe plamki powstające z antocyjanin; powodem jest niedobór N, Mg, P, S
    • Martwica tkanek – obumieranie z powodu niedoboru Mg, K, Zn, Ca, Mo

 

 

kontakt1.jpg Redakcja KalendarzRolnikow.pl
 
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj