Ulga inwestycyjna w podatku rolnym

Według art. 13 Ustawy o podatku rolnym, ulga ta przysługuje płatnikom podatku rolnego z tytułu wydatków poniesionych na:
1. budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymywania zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska
2. zakup i zainstalowanie:
• deszczowni
• urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę
• urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód) – jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków publicznych.

Ulga z tytułu tej samej inwestycji może być stosowana jedynie do 15 lat, co oznacza, że w przypadku kiedy podatek przez ten okres byłby niższy niż 25% poczynionych nakładów, wtedy niewykorzystana część ulgi przepada. Należy również podkreślić, że jeśli obiekty i urządzenia, do których przyznana została ulga inwestycyjna zostaną sprzedane lub przeznaczone ich na inne cele w świetle ustawy o podatku rolnym podatnik traci prawo do odliczenia od podatku rolnego niewykorzystanej kwoty ulgi inwestycyjnej.

Trzeba również pamiętać, iż inwestycja musi być sprofilowana na działanie oraz do celów wyłącznie produkcyjnych gospodarstwa rolnego. Oznacza to, że nie otrzymamy ulgi inwestycyjnej na cele prywatne (np. na ogrzewanie domu mieszkalnego).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy o podatku rolnym ulga inwestycyjna przysługuje podatnikom podatku rolnego. Pojęcie podatnika podatku rolnego zostało zdefiniowane w art. 3 tej ustawy, z którego wynika, że są to osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1) właścicielami gruntów
2) posiadaczami samoistnymi gruntów
3) użytkownikami wieczystymi gruntów
4) posiadaczami gruntów, stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, z Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego albo
b) jest bez tytułu prawnego, z wyjątkiem gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Lasów Państwowych; w tym przypadku podatnikami są odpowiednio jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i Lasów Państwowych.

Po zakończeniu inwestycji, podatnik musi złożyć do właściwego urzędu gminy następujące dokumenty:
• uzasadniony wniosek o zastosowanie ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym oraz
• zestawienie poniesionych wydatków inwestycyjnych wraz z rachunkami lub ich uwierzytelnionymi odpisami, stwierdzającymi ich wysokość.

Nie istnieje jednolity druk lub deklaracja, którymi posługują się wszystkie organa gmin lub miast w związku z udzieleniem ulgi.
Należy podkreślić, że do wydatków inwestycyjnych nie są zaliczane kwoty wynikające z wyceny robocizny własnej, nawet w przypadku udokumentowania ich wystawionymi przez siebie rachunkami bądź oświadczeniami.

Jeżeli ulga zostanie przyznana, jej kwota odliczana jest z urzędu w decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Ustawa stanowi, że podatnicy obowiązani do składania deklaracji na podatek rolny odliczają kwotę określoną w decyzji w sprawie ulgi inwestycyjnej od należnego podatku rolnego.