ASF, ptasia grypa - jakie odszkodowanie po katastrofie?

Zgodnie z obowiązującym prawem, Inspekcja Weterynaryjna zobowiązana jest do podjęcia odpowiednich działań mających na celu:
• jak najszybszą likwidację ogniska
• ustalenie źródła choroby
• ustalenie czy nie doszło do przeniesienia choroby do innych gospodarstw (lub innych podmiotów).
W przypadku gdy Inspekcja Weterynaryjna stwierdzi ognisko choroby, podejmowane są, m.in., następujące działania:
• wszystkie zwierzęta w gospodarstwie, w którym potwierdzono wystąpienie choroby zakaźnej, muszą zostać niezwłocznie zabite, a ich zwłoki zniszczone w sposób wykluczający JEJ rozprzestrzenianie się
• zniszczeniu podlegają również obecne w gospodarstwie wszelkie produkty pozyskane od zwierząt oraz wszelkie przedmioty i substancje (w tym pasze), które mogły zostać skażone wirusem i nie mogą zostać odkażone

• gospodarstwo, w którym stwierdzono ptasią grypę lub ASF, podlega oczyszczaniu i dezynfekcji przy użyciu odpowiednich preparatów biobójczych, które wykazują działanie unieszkodliwiające w stosunku do wirusa.

Po przeprowadzonym oczyszczaniu i dezynfekcji ponowne umieszczenie zwierząt może nastąpić w przypadku ptasiej grypy po 21 dniach, natomiast w przypadku ASF – co najmniej po 40. Inspekcja Weterynaryjna wyznacza obszar zapowietrzony o promieniu co najmniej 3 km wokół ogniska choroby i obszar zagrożony o promieniu co najmniej 10 km wokół ogniska choroby, w których nakładane są różnego rodzaju ograniczenia.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem, każdemu hodowcy, w którego stadzie wykryto grypę ptaków lub ASF, przysługuje z budżetu państwa zapomoga, odszkodowanie lub nagroda.

Zapomoga może być przyznana posiadaczowi zwierzęcia, który dopełnił obowiązku zgłoszenia podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, a które padło, zanim powiatowy lekarz weterynarii otrzymał informację o zgłoszeniu. Lekarz weterynarii musi stwierdzić, że zwierzę poniosło śmierć z powodu zachorowania na chorobę zakaźną zwierząt podlegającą obowiązkowi zwalczania. Wysokość zapomogi stanowi 2/3 wartości rynkowej zwierzęcia. Określa się ją na podstawie średniej z 3 kwot oszacowania przyjętych przez powiatowego lekarza weterynarii oraz 2 rzeczoznawców wyznaczonych przez tego lekarza z prowadzonej przez niego listy rzeczoznawców.

Odszkodowania należą się za:
• zwierzęta (świnie, kury, kaczki, gęsi, indyki, perlice, przepiórki, kuropatwy, bażanty, strusie) zabite lub poddane ubojowi z nakazu organów Inspekcji

Weterynaryjnej lub padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez Inspekcję Weterynaryjne przy zwalczaniu chorób zakaźnych
• zniszczone z nakazu organu Inspekcji Weterynaryjnej produkty pochodzenia zwierzęcego, jaja wylęgowe, pasze oraz sprzęt, które nie mogą być poddane odkażaniu.

Odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia, zniszczonych produktów pochodzenia zwierzęcego, jaj wylęgowych, pasz oraz sprzętu. Wartość rynkową określa się identycznie jak w przypadku zapomogi. Kiedy ubojowi poddane zostanie zwierzę, którego mięso jest zdatne do spożycia przez ludzi, odszkodowanie pomniejsza się o kwoty uzyskane ze sprzedaży mięsa i pozyskanych produktów ubocznych. Niestety, występuje wiele przypadków, w których odszkodowania nie mają zastosowania. Więcej infor-macji na ten temat zostało zamieszczone na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii www.wetgiw.gov.pl Wydana przez powiatowego lekarza weterynarii decyzja w sprawie odszkodowania jest ostateczna. Posiadacz zwierzęcia może, w terminie miesiąca od dnia jej doręczenia, wnieść powództwo do sądu rejonowego.

Z budżetu państwa może zostać przyznana nagroda osobom, które nie mogą uzyskać odszkodowania, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej. Nagrodę przyznaje wojewódzki lekarz weterynarii na wniosek powiatowego lekarza weterynarii.

Błażej Miksa Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach  Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj