Hipoterapia – dla kogo przeznaczona jest terapia z koniem?

Wskazania do hipoterapii

• Mózgowe Porażenie Dziecięce
• Choroby mięśni
• Autyzm, Asperger
• Zaburzenia integracji sensorycznej
• Zaburzenia psychiczne
• Wady postawy
• Zaburzenia równowagi
• Skoliozy do 20 st.
• Stany po amputacjach
• Zespoły genetyczne jak Zespół Downa
• Opóźnienie psychoruchowe
• Stwardnienie rozsiane
• Uzależnienia
• Patologie społeczne

Hipoterapia a autyzm

Coraz częściej wśród pacjentów zgłaszających się na hipoterapię są osoby z autyzmem. Jako terapeuta wyobrażam sobie, że dla dziecka autystycznego, które ma pierwszy raz kontakt z koniem, zwierzę to może być czymś ciekawym, intrygującym, ale także przerażającym, ogromnym, budzącym lęk. Dziecko, które pierwszy raz przychodzi na hipoterapię, nagle wchodzi w inny, nieznany do tej pory świat. Za bramą ośrodka są zupełnie nowe bodźce i nowe doznania. Wokół jest cicho, śpiewają ptaki, parskają konie, jest specyficzny inny zapach. Koń jest także źródłem wielu nowych bodźców. Mogą one być przyciągające lub odpychające – mówi Pani Adrianna Furmanek – właścicielka Stadniny „Złoty Konik w Jastrzębiu” k. Lipna.

Dziecko autystyczne, które jest pierwszy raz na zajęciach, albo od razu zafascynuje się tą formą terapii, albo jest przerażone. Zawsze zaczynamy od małych kroczków, na które pozwala nam dziecko. Nie chcąc zrazić tych najbardziej przerażonych, zaczynamy od dotykania lub spacerowania z koniem. Dopiero kiedy terapeuta dostrzeże odpowiedni moment, wtedy wsiadamy na konia. Później dołączamy zabawy z akcesoriami, stawiamy nowe wyzwania, oczywiście w miarę możliwości dziecka – dodaje Pani Adrianna.

Hipoterapia – przeciwwskazania

Zalety hipoterapii

Sama jazda konna jest bogatą stymulacją sensoryczną. To doskonałe ćwiczenia ruchowe, które poprawiają krążenie, oddychanie, pracę jelit, a także poczucie własnej wartości. Duma z siedzenia wysoko, dosiadanie tak dużego zwierzęcia, współgranie z nim daje poczucie ważności. Obcowanie z koniem i osobami przebywającymi w stajni, daje szansę na zaspokojenie potrzeby relacji z innymi osobami i istotami. Czyszczenie konia, sprzątanie stajni, karmienie konia pozwala na odczucie bycia potrzebnym i użytecznym dla innych. Terapeutyczne zajęcia z koniem uczą miłości do zwierząt, zaspokajania własnych potrzeb oraz pozwalają na włączenie się w społeczność jeździecką – opowiada Pani Adrianna Furmanek, która prowadzi zajęcia hipoterapeutyczne.

Hipoterapia — praca w konkretnych sferach:

• normalizacja napięcia mięśniowego
• poprawienie symetrii postawy ciała
• mobilizowanie pracy miednicy
• wypracowanie reakcji równoważnych
• hamowanie patologicznie przetrwałych odruchów postawy
• wszechstronne stymulowanie zmysłów – integracja sensoryczna
• poprawienie: orientacji w przestrzeni, orientacji w schemacie ciała, koordynacji wzrokowo-ruchowej
• aktywizowanie pracy całego organizmu

• umożliwienie kontaktu z naturą poprzez kontakt ze zwierzęciem i jego otoczeniem
• wyjazdy na terenowe spacery w celu czerpania radości ze zwiększenia możliwości lokomocyjnych
• wywoływanie odpowiedzialności za żywe stworzenie np. przez czyszczenie konia, karmienie, pasanie i inne
• praca nad poprawą samooceny
• polepszenie kondycji psychicznej (wyciszenie, poprawa nastroju, aktywność)

• praca nad koncentracją uwagi i zapamiętywaniem
• zwiększenie zasobu słownictwa czynnego i biernego lub symboli dotyczącego koni i jego otoczenia

• podejmowanie działań współpracy
• praca i egzekwowanie społecznie akceptowanych zachowań
• rozwijanie umiejętności w zakresie relacji z otoczeniem (praca w stajni, prowadzenie konia, czyszczenie konia)
• nawiązywanie nowych znajomości
• motywowanie do udziału w zajęciach

Przykładowy przebieg zajęć

Koń terapeuta

"Koń jaki jest, każdy widzi" - czy na pewno?