KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Narodowy Instytut Wolności

WYSZUKIWARKA

Znakowanie i kolczykowanie bydła - metody

Opublikowano 16.07.2018 r.
Od dawna znakowanie bydła stosowano do rozpoznawania i identyfikacji i jako ochronę przed kradzieżą. Opracowano szereg metod znakowania bydła. Obecnie hodowcy muszą przestrzegaćprzepisów unijnych, bo bez tego niemożliwa jest sprzedaż i zakup zwierząt.

Kolczykowanie- obowiązki hodowców bydła wg unijnego systemu IRZ ARiMR.

Zgodnie z Obowiązującymi na terenie Unii Europejskiej przepisami, właściciele bydła muszą je właściwie znakować i zgłaszać ten fakt do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ARiMR. Mają obowiązek robić to w terminie do 7 dni od dnia urodzenia cielęcia, lub przed opuszczeniem gospodarstwa przez oznakowane zwierzę.

Czy niezbędne jest znakowania bydła sprowadzanego spoza Polski? Co należy zrobić, gdy zwierzę utraci/zgubi oznakowanie?

Zwierzęta kupione/sprowadzane z krajów UE, zachowują dotychczasowe oznakowanie w momencie wjazdu do Polski, którego nie wolno usuwać i zastępować go kolczykami polskimi. Czasem zdarza się, że bydło traci lub uszkadza kolczyki z numeracją. Trzeba wtedy złożyć zamówienie na duplikat tej numeracji, co wypisuje się na specjalnym formularzu. Następnie otrzymuje się kolczyk z tym samym numerem identyfikacyjnym ale powiększoną o jeden cyfrą rzymską i zakłada go zwierzęciu. Z kolei bydło przywiezione/sprowadzone całkowicie spoza UE, otrzymuje nowy numer identyfikacyjny, który musi być zgodny ze wzorem dla danego gatunku zwierząt, ustalonym na terenie Unii. Fizycznie należy je jednak oznakowa
 tym numerem, co ustalają wymogi określone w ustawie z 02.04.2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt).

Każde zwierzę nosi swoje znakowanie do uboju/śmierci.


Metody znakowania i kolczykowania bydła obowiązujące w UE i na świecie.

Ogólnie metod znakowania bydła na świecie jest wiele. Jednak nie wszystkie są prawnie dopuszczone do stosowania w Polsce. Przyjmuje się przy tym, że sam zabieg znakowania nie może być dla zwierzęcia bolesny i stwarzać mu dyskomfort na resztę życia. Powinien też być łatwy, prosty i szybki w wykonaniu, a do tego bardzo trwały i łatwy do odczytywania. Znaki identyfikacyjne nie mogą się urywać, gubić i zacierać. Oznakowanie ma całkowicie uniemożliwić mylenie poszczególnych zwierząt. Metody znakowania i kolczykowania bydła stosowane na świecie:

  • wypalanie lub wymrażanie znaków na ciele – stosowane głównie w stadach bydła mięsnego w Ameryce Północnej, Brazylii i Argentynie. Wypalanie jest jednak bolesne i mało trwałe do odczytania (źle wypalony znak zostaje słabo widoczny), za to na zawsze oszpeca i uszkadza skórę. Wymrażanie znakowania bydła wywołuje zmianę pigmentu sierści w tym miejscu na biały, lecz również nie jest to trwała, za to bolesna metoda. Przez wypalanie cyfr próbowano też znakować rogi, lecz pojawienie się mięsnych ras bezrogich i zabiegi dekornizacji w stadach mlecznych wyeliminowały celowość tego pomysłu.
     
  • kolczykowanie – metoda stosowana w Polsce i UE. Bydło znakuje się tu za pomocą plastikowych kolczyków zakładanych do 7 dni po urodzeniu cielęcia na jego obie małżowiny uszne, za pomocą specjalnej kolczykownicy. Kolczyki są koloru żółtego, wykonane z elastycznego tworzywa sztucznego plastiku i składają się z dwóch części: męskiej zakładanej na zewnętrznej części ucha i żeńskiej na wewnętrznej części ucha. Kolczykownica przebija małżowinę uszną przy zakładaniu oznaczenia w najmniej ukrwionym miejscu, czyli na środku ucha. Do uzyskania kolczyków do założenia lub ich duplikatu (gdy zwierzę zgubi oryginał), hodowca musi złożyć wniosek do Agencji ARiMR, z prośbą „o przydzielenie numerów identyfikacyjnych dla stada”, które musi być już wcześniej zarejestrowane. Gdy wniosek zostanie zatwierdzony, hodowca wybiera następnie i zgłasza się do jednostki dystrybuującej kolczyki dla bydła, która nadaje indywidualne, niepowtarzalne na terenie Polski numery każdemu zwierzęciu. Na każdym kolczyku jest rzymska cyfra z numerem duplikatu, symbol państwa (PL), nr serii, nr zwierzęcia, cyfra kontrolna (razem 12 cyfr) i logo ARiMR.
     
  • mikroczipy i transpondery – metoda nowoczesna i obecnie coraz częstsza u bydła. Identyfikacja poszczególnych osobników odbywa się tu elektronicznie. Transpondery w fermach bydła (szczególnie mlecznego) występują w postaci specjalnych obroży lub opasek z nadajnikami, zapinanych na kończynach. Te aparaty elektroniczne służą nie tylko samej identyfikacji zwierząt, ale też kontroli zadawania odpowiedniej ilości paszy treściwej w czasie doju, kontroli wydajności mlecznej i długości laktacji, a także jako sygnalizator porodu i swoisty klucz do bramek na trasach technologicznych dla bydła. Metoda wielofunkcyjna, bardzo bezpieczna, bezbolesna i trwała. Wadą tego typu znakowania jest to, że odczyt numeracji mikroczipa może być robiony tylko przez dopasowany firmowy czytnik oraz tylko na bliską odległość, więc wyszukiwanie konkretnej krowy na pastwisku czy w oborze wolnostanowiskowej jest trudne.

 

Bezwzględnie należy pamiętać o tym, aby w pierwszej kolejności dbać o komfort zwierzęciai i, w miarę możliwości, ograniczyć ból. Ważnym jest również stosowanie się do obowiązujących przepisów prawa dot. znakowania bydła. 

 

 

kontakt1.jpg
Sergiusz Baar
 
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO