Uwaga na azotany i azotyny w wodach pitnych!

Bardzo często mieszkańcy wsi nie mają kanalizacji wodociągowej, dlatego zmuszeni są do korzystania z własnych ujęć wód podziemnych, które mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie zdrowotne. Zdarza się, że o przydatności konsumpcyjnej wód z indywidualnych studni zagrodowych decydują jedynie cechy organoleptyczne, tj. barwa, smak, zapach, zaś badania fizykochemiczne nie są wykonywane, gdyż woda pitna z prywatnych ujęć nie podlega kontroli przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Wody pitne z indywidualnych ujęć mogą być źródłem wielu zanieczyszczeń biologicznych i chemicznych, bezpośrednio zagrażających zdrowiu i życiu konsumentów.
Najczęstszymi zanieczyszczeniami wód ze studni wiejskich są związki azotowe, tj. azotany(V) i azotany(III). Główną przyczyną nadmiernego zanieczyszczenia gleby, wody przez azotany jest stosowanie wysokich dawek nawozów mineralnych, azotowych, niewłaściwe przechowywanie naturalnych nawozów zwierzęcych oraz przedostawanie się z gospodarstwa ścieków bytowych (nieszczelne szamba).
Szkodliwość azotanów zawartych w wodach pitnych dla zdrowia ludzi i zwierząt
Szkodliwość azotanów (V) dla organizmów żywych polega na ich redukcji do azotanów (III) (nazywanych również: azotynami). Azotany (III) stanowią główny czynnik ryzyka methemoglobinemii (sinicy), ponieważ utleniają jony żelaza dwuwartościowego zawartego w hemoglobinie do żelaza trójwartościowego, uniemożliwiając transport tlenu do komórek organizmu. Na skutek wymienionych przemian może następować niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego i mięśnia sercowego u ludzi.
Jak wskazują badania, zanieczyszczone azotanami wody pitne mogą być istotnym czynnikiem sprzyjającym metchemoglobinemi u małych dzieci tzw. syndromem „niebieskiego dziecka” [Wierniowski i Pach, 1998]. U niemowląt pH soku żołądkowego wynosi ok. 4,0 i jest wyższe niż u ludzi dorosłych (pH ok. 1.0), sprawia to, że w organizmie dzieci nie jest hamowany rozwój mikroflory redukującej azotany (III), jak w przypadku dorosłych.
Według US-EPA (United States Environmental Protection Agency) zleca się aby maksymalna dawka dzienna azotanów (zanieczyszczeń) dla niemowląt nie przekraczała 1,4 mg/kg masy ciała przy narażeniu przewlekłym.
Regularne przyjmowanie azotanów z wodą oraz pożywieniem (zwłaszcza konserwowane produkty oraz przenawożone warzywa) w przypadku osób dorosłych może przyczyniać się rozwoju chorób nowotworowych.
Ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych wynikających ze szkodliwości azotanów dla zdrowia zależy od wielu czynników, tj;
- ilość azotanów dostarczanych z wodą pitną oraz produktami żywnościowymi,
- regularność spożycia zanieczyszczonej tymi związkami wód pitnych
- wieku, masy ciała i ogólnego stanu zdrowia ludzi.
Dopuszczalne zakresy stężenia związków azotu w wodach pitnych
Dopuszczalne stężenia azotanów w wodzie pitnej zostały ustalone w celu przeciwdziałania methemoglobinemii (sinicy). Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) zostało ustalone na poziomie; dla azotanów (V) - 50 mg/l i dla azotanów (III) – 0,5 mg/l [Rozporządzenie MZ, z dn. 1.12.2017].
Źródła zanieczyszczeń wód podziemnych azotanami
Niewielkie stężenia jonów azotanowych w wodach stanowią naturalny ich składnik i uwalniane są przy udziale bakterii nitryfikacyjnych podczas cyklu przemian azotowych w środowisku wodnym. Natomiast, ze wzrostem ich stężenia zwiększa się ryzyko pogorszenia jakości wód oraz występowania zagrożeń zdrowotnych.
Azot jest podstawowym składnikiem plonotwórczym, gdyż jest elementem budulcowym białek i wpływa na wzrost rozwój roślin. Z powyższych powodów jest powszechnie stosowany do nawożenia upraw polowych i szklarniowych. Stosowanie wysokich dawek nawozów mineralnych azotowych oraz nawozów naturalnych może sprzyjać niekontrolowanemu rozpraszaniu tego składnika w środowisku glebowo-wodnym.
Na terenach rolniczych źródła zanieczyszczeń wód składnikami nawozowymi, w tym azotem można podzielić na dwie grupy, tj,;
- źródła obszarowe, będące główną przyczyną zanieczyszczenia wód na skutek nawożenia pól uprawnych
- źródła punktowe, zlokalizowane na terenie zagrody lub w jej sąsiedztwie, stanowiące zwykle nieodpowiednio zabezpieczone miejsca składowania odchodów zwierzęcych, otoczenia budynków inwentarskich i wybiegów dla zwierząt, nieszczelne szamba.
Składniki nawozowe, w tym azot po dostarczeniu do środowiska glebowego podlegają wielu złożonym procesom, tj.
-są pobieranie przez korzenie roślin i wbudowywane w tkanki roślinne.
- podlegają przemianom w środowisku glebowym przy udziale mikroflory glebowej (mineralizacja, nitryfikacja, denitryfikacja),
- składniki nie pobrane przez rośliny mogą przemieszczać się ze spływem powierzchniowym do wód powierzchniowych lub mogą przemieszczać się w głąb profilu glebowego do wód gruntowych.
Aby przeciwdziałać niekontrolowanemu rozpraszaniu składników nawozowych w tym związków azotu do środowiska glebowo-wodnego - ważne jest przestrzeganie zaleceń „Kodeksu Dobrych Praktyk Rolniczych” na terenie gospodarstwa rolnego.
Bibliografia:
1. Bilek M, Rybakowa M. 2014. Azotany (III) i (V) w wodzie pitnej studni kopanych i wierconych z terenu Podkarpacia, jako czynniki ryzyka methemoglobinemii. Przegląd Lekarski; 520-522.
2 Kościańska B, Rodecka-Gustaw E. 2011. Nawozy sztuczne, azotyny, a nowotwory złośliwe.. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 17(1): 033-038.
3. Rozporządzenie Ministra zdrowia z dnia 7.12. 2017 w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dz. U. 2017, poz. 2294.
4. Wierniowski A, Pach J. 1998. Kliniczna problematyka methemoglobinemii toksycznych. 1998. Arch. Med. Sąd. Krym; 117-125
![]() |
dr hab. inż Irena Burzyńska prof. nadzw.
Instytut Technologiczno- Przyrodniczy w Falentach
ul. Hrabska 3, 05-090 Raszyn
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|