Korzystajmy z niezwykłych właściwości głogu!

Głóg jest rośliną pospolitą, ale co ciekawe wyróżniamy ponad 200 jego gatunków. W Polsce najczęściej możemy spotkać głóg dwuszyjkowy, oraz jednoszyjkowy, oba bardzo podobne, trudne w odróżnieniu. Mają jednak te same właściwości lecznicze, nie ma więc znaczenia, z której rośliny zbierane będą surowce do przygotowania leków ziołowych. Surowcami pozyskiwanymi z głogu są kwiat z liśćmi oraz owoc. 

Głóg jest krzewem dorastającym do około 5 m wysokości, najczęściej można go spotkać na skrajach lasów, w zaroślach, na łąkach, niegdyś sadzono również głóg w ogrodach i przy polach, aby mieć łatwy dostęp do surowców leczniczych. Jest to roślina charakterystyczna, którą trudno pomylić z innymi, ma pięciopłatkowe, białe lub jasno różowe kwiaty, jesienią zaś czerwone, dobrze znane wszystkim owoce. Głóg jest rośliną posiadającą długie kolce, trzeba więc zachować ostrożność podczas zbioru surowców leczniczych. 

Właściwości lecznicze głogu

Kwiaty i owoce głogu mają nieco inny skład chemiczny, jednak ich działanie lecznicze jest podobne. W kwiatach głogu, zwykle zbieranych wraz z liśćmi, znajdziemy flawonoidy, procyjanidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne. Owoce z kolei są źródłem znacznych ilości witaminy C, witamin z grupy B, soli mineralnych oraz, podobnie jak kwiaty, flawonoidów, procyjanidów, garbników i fitosteroli, które odpowiadają w największym stopniu za właściwości lecznicze obu głogowych surowców. 

Kiedy zbierać kwiaty i owoce głogu?

Kwiaty głogu zbiera się najczęściej w maju, najlepiej pozyskiwać je już na początku okresu kwitnienia, gdyż w zależności od warunków atmosferycznych, mogą bardzo szybko przekwitnąć. Po zebraniu, kwiaty można wysuszyć i stosować w postaci herbaty, najbardziej skuteczne są jednak wyciągi alkoholowe z głogu. Warto więc, tuż po zebraniu, kwiaty zalać 40% alkoholem, nalewkę głogową przygotowujemy w szczelnie zamykanym naczyniu i przechowujemy w ciemnym miejscu. Kwiaty maceruje się w alkoholu przez dwa tygodnie, następnie nalewkę filtruje się. W celach leczniczych zażywa się ją 4 razy dziennie po łyżce stołowej. Suszone kwiaty można również zmielić na proszek i stosować w połączeniu z miodem. 

Owoce głogu zbiera się jesienią, pod koniec września i w październiku, gdy są już dojrzałe i odpowiednio wybarwione, w momencie zbioru powinny mieć kolor ciemnoczerwony. Owoce suszymy w całości, można z nich również przygotować lecznicze wyciągi, np. nalewkę, zalewając całe lub rozgniecione widelcem owoce 40% ciepłym alkoholem.

Zarówno owoce, jak i kwiaty wykazują szczególnie korzystny wpływ na układ krążenia. Wyciągi zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, nieco zwalniając czynność serca. Zawarte w kwiatach i owocach flawonoidy i procyjanidy rozszerzają naczynia krwionośne, poprawiając przepływ krwi oraz zwiększając dotlenienie tkanek. Działając w ten sposób głóg, rozszerza tętnice wieńcowe, chroniąc przed zawałem, a także tętnice mózgowe, wpływając korzystnie na dotlenienie tkanki mózgowej. Obniża w ten sposób ryzyko wystąpienia udaru. Poprawiając dotlenienie wpływa także korzystnie na pracę mózgu. Rozszerzając naczynia krwionośne głóg wpływa również obniżająco na ciśnienie krwi. Wiele badań wykazało też działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne wyciągów z głogu. Głóg zmniejsza więc znacznie ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia i obniża ryzyko chorób nowotworowych. Wyciągi z głogu są moczopędnie, działają oczyszczająco, usuwając szkodliwe metabolity i toksyny z organizmu. 

Głóg, jego przetwory i wyciągi są polecane w naturalnym leczeniu nadciśnienia, choroby wieńcowej, dusznicy bolesnej, łagodnych postaci niewydolności serca, w zaburzeniach rytmu serca, w nerwicach, miażdżycy, w stanach przewlekłego stresu.

Zarówno kwiaty jak owoce głogu są surowcami działającymi łagodnie, trzeba je przyjmować długotrwale i regularnie. Surowce głogowe to zioła bezpieczne w stosowaniu, można je zazywać przez długi czas lub stosować profilaktycznie, jeśli jesteśmy w grupie ryzyka rozwoju miażdżycy czy choroby wieńcowej. 

Redakcja KalendarzRolnikow.pl     Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj