Uprawa cebuli z dymki – jak przygotować sprzęt?

Cebulę sadzi się z wykorzystaniem specjalistycznych sadzarek. W użytkowaniu ich jest wiele rozwiązań konstrukcyjnych. Są sadzarki z taśmowo-koszyczkowym systemem dozowania, gdzie napełniania dozowników przenośnika dokonuje ręcznie pracownik obsługujący maszynę czy sadzarki automatyczne z drgającymi zsypami. Warunkiem prawidłowego sadzenia sadzarkami mechanicznym jest jednorodność materiału wysadkowego. Jeśli dymka jest bardziej wyrównana pod względem wielkości, tym łatwiej jest uzyskać równomierną odległość między cebulkami w rzędach oraz uzyskać płynność samego wysadzania oraz niezatrzymywanie się cebulek w gniazdach wysadzających, zsypach. Przy zróżnicowanej wielkości cebulek trudno jest o wyrównanie rozwoju roślin, a co za tym idzie niełatwo wykonać zabiegi ochrony.

Dymka powinna być umieszczana w ziemi na odpowiednią głębokość, dlatego podczas sadzenia warto zwrócić uwagę, aby szyjka była przykryta na około 0,5–1 cm.

Dymkę można sadzić systemem rzędowym lub rzędowo-pasowym. W rzędzie odległość powinna wynosić około 4 cm przy uprawie cebuli na zbiór z zielonym szczypiorem i około 6–7 cm dla uprawy cebuli z zaschniętą łuską.

Na obsadzenie jednego hektara potrzeba około 700-800 kg dymki o średnicy 10–15 mm lub 1300 kg dymki o średnicy 15–20 mm. Dymkę wysadza się w polu wczesną wiosną, zwykle w marcu lub w kwietniu, gdy tylko można uprawić pole. Pozwala to nam na przyspieszenie plonu o około 4-6 tygodni w porównaniu do uprawy z siewu. W rejonach o łagodniejszych warunkach klimatycznych istnieje również możliwość sadzenia dymki jesienią, w okresie od połowy września do połowy października. W tym terminie trzeba posadzić odmiany cebuli dobrze korzeniące się i zimujące. 

Kolejną z zalet uprawy cebuli z dymki jest stosunkowo najlepsza tolerancja na niesprzyjające warunki pogodowe i glebowe, co pozwala na uprawę na terenie całego kraju. Mocniejszy system korzeniowy w uprawie z sadzenia powoduje wyższą odporność na choroby jak również szkodniki i niedobór wody.

Cebulę dymkę możemy oczywiście sadzić również ręcznie. 

Na co zwrócić uwagę wykorzystując do sadzenia sadzarkę z drgającymi zsypami?

Innowacje wprowadzane w rozwiązania konstrukcyjne są wynikiem obserwacji i zdobytego doświadczenia podczas pracy sadzarkami. Niektórymi spostrzeżeniami i udogodnieniami, podzielił się rolnik uprawiający cebulę od lat, Dariusz Przybysz. 

Wytrząsacze i ich wibracyjny ruch powoduje równomierny ciągły ruch strumienia cebulek. Im cebulki bardziej płynnie, bez zatrzymywania, blokowania zsuwają się do przewodów wysadzających tym efekt w postaci równomiernego rzędu cebuli lepszy.

W praktyce jednak często cebulki potrafią się zawiesić i zablokować. Wówczas osoba obsługująca sadzarkę musi upłynnić ruch cebulek odblokowując dna gniazd wysadzających. Zamontowanie elementów sprężystych w postaci gumowych pasków w znaczny sposób to ułatwia powodując powrót zastawek do ustalonej pozycji. Również, znajdujące się w komorze zasypowej, przedłużone mieszadełka umożliwiają, w razie zawieszenia się dymki, skuteczne przywrócenie zsypywania się cebulek.
Często cebulki potrafią wydostać się z redlicy wysadzającej jeszcze przed przykryciem jej ziemią w rzędzie. W skuteczny sposób może temu zapobiec zamontowanie fartuchów, które zabezpieczą redlice przed wypadaniem cebuli i pozostawaniem na powierzchni pola.

Wał, który dogniata wysadzone cebulki, zagęszcza wierzchnią warstwę gleby powodując podsiąkanie wody i  tym samym przyśpieszając kiełkowanie cebuli, dodatkowo wyrównuje pole tworząc dobre warunki dla zbioru, podnoszony wraz z sadzarką ułatwia nawroty. 

Już niebawem na rozpocznie się wiosenne wysadzanie dymki na plantacje, pozostaje nam życzyć sprzyjających warunków i dobrych wschodów.

Redakcja KalendarzRolnikow.pl     Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj