Taka jest nasza wiara..."Jedność Starego i Nowego Testamentu"

    1. Jedność przez typologię

Jedność Bożego objawienia, przekazanego w formie spisanej w Starym i Nowym Testamencie, odkrywamy dzięki zastosowaniu tzw. typologii. Jeszcze za życia apostołów używano tej metody, aby ukazać związek jak pierwsze przymierze, albo pierwszy etap objawienia (w części spisanej, znajdujący się w Starym Testamencie), odnajduje swoją kontynuację i wypełnienie w nowym przymierzu (w części spisanej znajdujący się w Nowym Testamencie). Na czym polega owa typologia? Otóż na rozpoznaniu w osobach i wydarzeniach Starego Testamentu zapowiedzi (figury) tego, czego Bóg dokonał w Nowym Testamencie, w historii swojego Syna Jezusa. On sam używa takiej metody ukazując kontynuację Bożego objawienia (por. KKK, 128). 

Sama typologia jest starożytną metodą, którą wykorzystywali jeszcze autorzy Biblii hebrajskiej, w stosunku do różnych jej części. I tak, prorocy czytali Pięcioksiąg, czyli Torę (pięć pierwszych ksiąg Pisma Świętego) odnosząc tamte wydarzenia do aktualnych lub przyszłych wydarzeń z historii Izraela.

    2. Przykłady typologii w Nowym Testamencie

Jezus, będąc w synagodze w Nazarecie (Łk 4, 16-30), przytacza starotestamentalny fragment z Księgi Izajasza.

Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana (por. Iz 61,1n; Iz 58,6).

W pierwotnym kontekście, prorok Izajasz odnosi powyższe słowa do siebie samego. Jezus, czytając fragment w synagodze, odnosi słowa do swojej osoby (Łk 4, 20-30).

Sam św. Paweł stosował typologię pisząc, że starotestamentalny Adam jest typem Chrystusa (Rz 5,14). Innym przykładem, tym razem przykładem wydarzenia, jest przejście Izraelitów przez Morze Czerwone, opowiedziane w Księdze Wyjścia, które jest figurą (zapowiedzią) chrztu. Ofiara syna, której miał dokonać Abraham jest typem ofiary, którą z samego siebie złożył sam Jezus. Wejście Izraelitów do ziemi obiecanej jest typem powrotu człowieka do niebieskiej ojczyzny, Chrystus jest nowym Mojżeszem, a manna na pustyni i woda ze skały jest typem Eucharystii.

    3. Zależność Starego i Nowego Testamentu

Biblijną typologię, w taki oto sposób opisał święty Augustyn

Nowy Testament jest ukryty w Starym Testamencie, natomiast Stary znajduje się w Nowym.

Stary Testament musi więc być czytany w świetle życia i misji, a ostatecznie śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Dzięki temu ukazuje się niewyczerpana jego treść. Odczytywany zaś w świetle Nowego Testamentu, znajduje potwierdzenie przez samego Jezusa wartości objawienia, które przekazuje (KKK, 130).

Ks. Piotr     Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj