Transport zwierząt rzeźnych – przepisy i polskie realia w praktyce

Transport zwierząt rzeźnych – wymogi UE

Zgodnie z prawem unijnym, zwierzęta należy transportować w sposób, który nie spowoduje urazu, niepotrzebnego cierpienia i upadków. Prawo europejskie regulujące dobrostan zwierząt podczas transportu dotyczy każdego, kto przewozi żywe zwierzęta kręgowe w związku z działalnością gospodarczą (hodowla) lub handlem, jak: rolnicy i hodowcy, rzeźnie, komercyjne hodowle zwierząt domowych, pośrednicy (skup i dalsza sprzedaż zwierząt, przewoźnicy) itp. Podczas gdy przepisy UE mają zastosowanie do wszystkich żywych zwierząt kręgowych przewożonych z przyczyn ekonomicznych, bardziej rygorystyczne elementy mają zastosowanie do transportu hodowlanych zwierząt gospodarskich, czyli: bydła, świń, koni i innych koniowatych (kucyki, osły i muły), owiec, kóz i drobiu (kury, kaczki, gęsi, indyki itp.). 

Transport zwierząt rzeźnych w Polsce

W Polsce mamy dosyć dobre przepisy dotyczące warunków utrzymania, transportu i ubijania zwierząt rzeźnych. Przepisy krajowe dotyczące przewozu zwierząt wynikają z Rozporządzenia Rady WE 1/2005 z dnia 22.12.2004 r. ws. Ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie WE nr 1255/97. Niestety pojawiają się doniesienia o skandalicznych warunkach utrzymania, a szczególnie transportu zwierząt do rzeźni. Są też liczne doniesienia o złym traktowaniu zwierząt przed i w trakcie uboju w rzeźniach. Bezwzględnie należy z tym walczyć. Odpowiedzialność za humanitarne traktowanie zwierząt w transporcie ponoszą pośrednicy i przewoźnicy, inspektorzy weterynarii, a także Policja i odpowiednie władze lokalne. Pamiętajmy, że to, w jaki sposób traktujemy nasze zwierzęta, świadczy o naszym człowieczeństwie! W Polsce, podobnie jak w innych krajach UE, aż 70-80% to przewozy zwierząt rzeźnych.

Transport zwierząt rzeźnych – jak informuje Inspekcja Weterynaryjna podstawowe stwierdzane nieprawidłowości to m.in.:

• zbyt długi transport bez przerw na odpoczynek, pojenie i karmienie, zła jazda (np. ostre hamowanie i zakręty);
• brak samoczynnych poideł w transporcie;
• zbytnie stłoczenie zwierząt (grozi np. uduszeniem);
• nieprawidłowe środki transportu i ich wyposażenie (np. brak boksów, kraty i szpary powodujące łamanie nóg, zbyt niskie boksy dla danego gatunku zwierząt);
• nieprawidłowy załadunek i wyładunek zwierząt (np. brak rampy i zrzucanie ich z naczepy);
• złe traktowanie (bicie, kopanie, straszenie, nieudzielanie pomocy w potrzebie);
• transport zwierząt, które powinny być z tego wyłączone – np. chore, ranne i połamane, samice ciężarne, zwierzęta zbyt młode itp.

Transport zwierząt rzeźnych – środki zaradcze

Pamiętajmy, że zwierzęta same się nie obronią i to ludzie muszą dbać o respektowanie ich praw. W kwestii humanitaryzmu transportu zwierząt rzeźnych należy:

1. Wzmocnić wymogi doboru i szkolenia personelu w transporcie i rzeźniach. Niedopuszczalne jest zatrudnianie ludzi nie mających pojęcia o zachowaniu i traktowaniu zwierząt oraz stosowanie przemocy i metod mogących wywoływać lęk, obrażenia lub cierpienie u zwierząt;
2. Planować podróż dokładnie i z ograniczeniem czasu jej trwania do niezbędnego minimum;
3. Pojazdy do transportu powinny być przedtem skontrolowane i zatwierdzone, podobnie jak wyposażenie dodatkowe (np. urządzenia do załadunku i rozładunku), które nie powinno ranić, uszkadzać, czy uśmiercać zwierząt. Najlepiej też, jeśli w transporcie będzie zainstalowany stały monitoring wizualny;
4. Przestrzegać wymogów różnego rodzajów dokumentów, w tym certyfikatów kompetencji i autoryzacji przewoźników, certyfikatów transportu zwierząt, czy dzienników podróży;
5. Inspekcja weterynaryjna musi być przeprowadzana odpowiednio często i uczciwie;
6. Zwierzęta nie nadające się z różnych względów do transportu nie powinny być do niego przeznaczane i narażane na cierpienia z tym związane;
7. Transport powinien być prowadzony odpowiednimi dla danego gatunku środkami i w odpowiednim czasie, z przerwami na karmienie i pojenie oraz odpoczynek i bezpośrednie kontrole stanu przewożonych zwierząt. Trzeba zapewnić wystarczającą dla danego gatunku oraz obsady wysokość i ilość miejsca na podłodze;
8. W razie stwierdzenia w czasie transportu zwierząt poranionych, ze złamaniami lub innymi problemami, albo padłych, transport musi być przerywany i poddany natychmiastowej kontroli weterynaryjnej, z udzieleniem pomocy wymagającym tego zwierzętom.

Redakcja KalendarzRolnikow.pl     Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj