KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Narodowy Instytut Wolności

WYSZUKIWARKA

Święta codzienność... Część 5. Przebaczenie (II)

Opublikowano 27.11.2017 r.
W ostatnim artykule tego cyklu poruszyłem temat przebaczenia. Dziś chciałbym kontynuować tę refleksję. 

1. Co zrobić z bólem

Osoby wierzące mają łatwiej, bo dzięki Jezusowi mamy sposób na bezsens. Każde cierpienie, każdy ból, nawet śmierć – same w sobie – są bezsensem. Nie ma naturalnego sposobu na „bezsens”. Jezus pokazał jak można takiemu „”bezsensowi” nadać sens. Trzeba tylko wierzyć w nadprzyrodzoną skuteczność miłości. Kiedy – znowu, bardzo świadomie – przyjmiemy ten ból i zaniesiemy go Jezusowi, ofiarujemy go Jemu, prosząc, aby połączył go ze swoim bólem, ale znoszonym z nieskończoną miłością Boga do człowieka, wtedy nabiera on wartości odkupieńczej. Ból nie zniknie, ale inaczej już będzie bolało, bo zdajemy sobie sprawę, że nie jest już on bezsensowny. Odczuwam ten ból, dla kogoś, kto bardzo potrzebuje nieskończonej miłości, która wyraża się własne w tym moim akcie komunii cierpienia z Bogiem.
   

2. Przebaczyć sercem

Podjęliśmy decyzję, nawet ją zadeklarowaliśmy, wiemy co zrobić z bólem fizyczny, psychicznym, duchowym, jednak dalej jest w naszym sercu niepokój, smutek. Tak stan nie powinien nas zniechęcać, nie oznacza, że nie udało się przebaczyć na poziomie rozumu lecz wprost przeciwnie powinno nas to zachęcić do pogłębienia przebaczenia, które powinno objąć nasze serce. Serce jest bowiem kluczem. W Piśmie Świętym czytam, że pełne przebaczenie powinno objąć całego, człowieka jego pamięć, jego rozum, jego wolę wreszcie całą sferę emotywno-afektywną. Biblijne pojęcie serca choć nie odnosi się tylko do sfery uczuciowej, ale ją obejmuje. Głębokie przebaczenie polegałoby więc na przemianie naszych uczuć wobec krzywdziciela. 
   

3. Przebaczenie – drogą nawrócenia

Na marginesie, właśnie przemiana serca jest momentem fundamentalnym dla całego chrześcijańskiego życia. Nawrócenie to nie tylko zmiana sposobu zachowania, zmiana sposobu myślenia, to również – a może przede wszystkim – zmiana sposobu odczuwania. „Mieć uczucia Jezusa” – pisał o tym św. Jan Paweł II w jednej ze swoich adhortacji. Takie rozumienie nawrócenia jest wizją głęboko biblijną. Jezus często wytykał faryzeuszom, że ci dbają o zewnętrzne formy, a zaniedbują serce. Cała historia Narodu Wybranego jest historią formowania serca, przemiany serca kamiennego w serce z ciał. „Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według serca Twego”. Droga nawrócenia zawiera w sobie również drogę przebaczenia. Nie można mówić o jednym bez drugiego. W ostatnich latach, ta druga znalazła opis za pośrednictwem nowoczesnego języka nauki, która zajmuje się właśnie uczuciami, czyli psychologii. 
   

4. Przebaczenie, czyli zmiana uczuć wobec krzywdziciela

Jeden z największych autorytetów w dziedzinie psychologii przebaczenia – Everett Wortington zdefiniował je jako zmiana uczuć wobec krzywdziciela. Koreluje to z biblijną wizją nawrócenia, które dokonując się w naszym sercu, obejmuje również to co i jak odczuwamy. Rozwinął on swoją myśl w zaskakujących dla siebie okolicznościach, w których osobiście musiał zmierzyć się z tematem przebaczenia. W jeden z sylwestrowych wieczorów otrzymał informację, że jego starsza już matka została w brutalny sposób zamordowana. Wortington opisał pięć kroków, aby przebaczyć na poziomie serca, czyli doprowadzić do przemiany naszego sposobu odczuwania wobec osoby krzywdziciela. Jakie to kroki? Zapraszam na kolejny odcinek cyklu.

 

 

kontakt1.jpg ks. Tomasz Ślesik
 
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO