Przygotowanie kurnika do zasiedlenia

Pierwszym etapem w pracach przygotowawczych do nowego zasiedlenia ptaków jest dezynsekcja wstępna, która powinna być wykonana jeszcze przed wywiezieniem obornika i sprzątaniem kurnika. Ma ona na celu ograniczenie liczebności insektów, będących wektorami wielu chorób zakaźnych. Dezynsekcję wstępną wykonuje się poprzez oprysk ściółki, ścian i sufitów insektycydem o działaniu kontaktowym. Rozpylanie we wnętrzu budynku środka owadobójczego powinno odbyć się w możliwie najkrótszym czasie po opróżnieniu pomieszczeń z drobiu, kiedy jeszcze temperatura nie spadła. 

Po wstępnej dezynsekcji należy usunąć ściółkę i pomiot, ale również pozostałości paszy, kurz i pajęczyny. Z budynku trzeba wynieść sprzęt i wyposażenie oraz zwrócić uwagę na trudno dostępne miejsca, takie jak szczeliny przy oknach, wentylacji, jak również spodnie elementy karmideł i poideł. Są to miejsca, gdzie zazwyczaj jest ciemno, wilgotno i ciepło, czyli panują idealne warunki do rozwoju drobnoustrojów.

Czyszczenie i mycie

Dobrze przeprowadzony proces czyszczenia pomieszczeń, sprzętu i urządzeń drobiarskich polega na usuwaniu z ich powierzchni chorobotwórczych mikroorganizmów razem z chroniącą je organiczną materią, co zapewni:

• lepszy kontakt czynnika odkażającego z chorobotwórczymi mikroorganizmami,
• funkcjonalność i żywotność narzędzi i sprzętu,
• bezpieczeństwo zdrowotne drobiu i obsługi.

Po usunięciu organicznych pozostałości można rozpocząć mycie kurnika. Do mycia wykorzystywana jest woda pod ciśnieniem wraz z detergentem. Należy sprawdzić, czy użyty detergent może być stosowany wraz z daną substancją dezynfekcyjną. Oprócz mycia posadzek i ścian należy pamiętać również o sprzęcie, takim jak: poidła, karmidła, wentylatory, oraz pomieszczeniach socjalnych, magazynowych (silosy, pomieszczenia do składowania paszy). Równolegle z myciem powinno się przystąpić do czyszczenia i dezynfekcji systemów pojenia. Prawidłowo wykonany proces oraz dbałość o systemy pojenia bezpośrednio przekłada się na zdrowotność stada i wyniki produkcyjne w kolejnym cyklu. Kiedy myty obiekt wyschnie, jest gotowy do wykonania dezynfekcji właściwej.

Dezynfekcja właściwa

Dezynfekcja właściwa kurnika czy innego budynku inwentarskiego powinna być przeprowadzona na suchej powierzchni. Głównie dlatego, że dezynfekując powierzchnię mokrą, zmniejszymy stężenie preparatu, a tym samym skuteczność działania stosowanego środka. Dobór preparatów, które powinny być stosowane do tej dezynfekcji, zależy od gatunku hodowlanego drobiu. 

Po wykonaniu dezynfekcji można wykonać wypalanie posadzki. Jest to najlepsza metoda jednoczesnego ograniczenia liczebności bakterii, wirusów i pierwotniaków. 
Po zakończonej dezynfekcji właściwej powinno się wykonać białkowanie ścian i posadzki roztworem wapna gaszonego i pozostawić obiekt do wyschnięcia. 

Dezynfekcja chemiczna

Przystępując do tego zabiegu należy pamiętać o odpowiednim doborze środków chemicznych i metod ich stosowania. Należy stosować tylko zatwierdzone środki dezynfekcyjne, zwalczające specyficzne bakterie i wirusy występujące w stadach drobiu, a także przestrzegać zaleceń producenta. Po wykonanej dezynfekcji obiekt powinien pozostać szczelnie zamknięty przy wyłączonej wentylacji na minimum 24 godziny, by zapewnić właściwe działanie substancji czynnych zawartych w preparatach.
Równolegle należy zadbać o czystość na terenie całej fermy. Zewnętrzne powierzchnie budynku również powinno się dokładnie zdezynfekować. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na powierzchnię pod wentylatorami i wyciągami, pod silosami, na drzwi i rynny. Trzeba zadbać o usunięcie wszelkich nieczystości oraz zdezynfekować otoczenie budynków inwentarskich, jak również drogi wewnętrzne fermy (np. roztworem sody kaustycznej, wapnem gaszonym).

Prawidłowe wykonanie procedury mycia i dezynfekcji może zminimalizować negatywne skutki chorób i pozwolić na optymalizację osiąganych wydajności ptaków oraz dobrostanu, zapewnia także bezpieczeństwo żywnościowe.

Przygotowanie ściółki

Po odpowiednim wywietrzeniu kurników można rozpocząć rozkładanie słomy na posadzce. Bardzo ważna jest jakość użytej słomy, dlatego unikać należy słomy wilgotnej, zagrzybionej, spróchniałej oraz zawierającej domieszki ziemi, traw, roślin trujących itp. Zalecana grubość podścieliska w miesiącach letnich to około 5 cm, natomiast zimą 7-10 cm. Ilość słomy użytej przy ścielaniu ma istotny wpływ na jak najdłuższe utrzymanie dobrej jakości ściółki.

W ten sposób przygotowany kurnik poddaje się ostatniej części dezynfekcji - gazowaniu. Powszechnie używa się w tym celu formaldehydu lub jego pochodnych.
Na 2-3 dni przed przyjęciem piskląt budynek inwentarski należy nagrzać do 30 stopni C, aby uzyskać pożądaną temperaturę posadzki.

Przygotowanie końcowe

Końcowym etapem przygotowania kurników do zasiedlenia jest rozwinięcie papierów dla piskląt, na które zostanie nasypana pasza. Papiery należy umieścić wzdłuż linii pojenia, ale nie bezpośrednio pod nimi, co zapewni lepszy dostęp do paszy i wody.
Odpowiednie przygotowanie obiektów i fermy oraz przestrzeganie podstawowych zasad bioasekuracji mogą zapewnić sukces hodowlany. Należy bezwzględnie przestrzegać zasady ,,wszystko puste - wszystko pełne” oraz pamiętać, by przerwa po każdym cyklu hodowlanym powinna wynosić około 14 dni.

Katarzyna Guzek Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. LODR prowadzi doradztwo rolnicze obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mające na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich.Realizacja zadań uwzględnia kierunki rozwoju wyznaczone w regionalnych i lokalnych programach rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, ustalonych przez właściwe organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego.   Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj