Potrzebujesz wyjazdu do sanatorium?

Najpierw lekarz rodzinny…

Podstawowym dokumentem, który umożliwia rozpoczęcie starań o miejsce w sanatorium jest skierowanie, które wystawić może lekarz mający podpisaną z Narodowym Funduszem Zdrowia (skierowanie potwierdzone przez NFZ to najczęściej obierana „droga” do sanatorium. Są jednak także inne, napiszemy o nich w następnych częściach artykułu) umowę. 

Może to być lekarz rodzinny, który najprawdopodobniej wyśle nas na szczegółowe badanie do specjalisty (przykładowe badania to: OB, morfologia krwi, badanie moczu, RTG klatki piersiowej, EKG oraz zaświadczenie potwierdzające rozpoznanie zasadnicze będące podstawą wystawienia skierowania). Do lekarza rodzinnego warto zabrać dokumentację badań, które już przeprowadziliśmy aby uniknąć ponownego skierowania na to samo badanie. 

Lekarz sprawdzi także czy nie istnieją przeciwwskazania do wyjazdu sanatoryjnego. Jakie to przeciwwskazania? Skierowania do sanatorium nie otrzymają osoby cierpiące m.in. na: ostre infekcje wirusowe zapalenie wątroby, choroby zakaźne, pełnoobjawową niewydolność krążenia i oddychania, niewydolność wątroby, skazę krwotoczną, chorobę psychiczną, cięższe upośledzenie umysłowe, zniedołężnienie, duży stopnień nietrzymania moczu i kału, uzależnienie od alkoholu i leków, padaczkę z częstymi napadami, nowotwory. Leczenie sanatoryjne nie jest także wskazane w przypadku ciąży, okresu karmienia. 

Wyniki badań specjalistycznych dołączone zostaną do skierowania, którego wzór określa specjalne rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie leczenia uzdrowiskowego. Ze skierowania Narodowego Fundusz Zdrowia do sanatorium wyjechać może każdy ubezpieczony, którego stan zdrowia wymaga takiego leczenia, np.: osoba dorosła, uczeń oraz student do 26 roku życia, dziecko w wieku od 3 do 6 lat. 
Jak wygląda procedura rozpatrywania skierowania przez NFZ, Do którego sanatorium pojedziesz? Co powinniśmy zabrać do sanatorium? 

Czas na kolejne kroki. Rozpatrywanie skierowania przez NFZ

Skierowanie oraz dokumentację lekarz wysyła do wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, gdzie jest ono rozpatrywane w ciągu 30 dni. Po tym okresie pacjent otrzymuje listowną informację o wynikach weryfikacji. Jeżeli odpowiedź jest pozytywna otrzyma potwierdzenie skierowania do odpowiedniego uzdrowiska. Jest ono ważne przez 18 miesięcy od daty wystawienia. W potwierdzeniu znajdziesz informacje o rodzaju i trybie leczenia uzdrowiskowego oraz miejscu, dacie rozpoczęcia i czasie trwania pobytu w sanatorium. Potwierdzenie skierowania wyjazdu otrzymasz nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem turnusu. Jeżeli NFZ nie potwierdził skierowania, ale też go nie odrzucił to oznacza, że brakuje miejsc w odpowiednim dla danego schorzenia sanatorium. Skierowanie czeka w placówce Narodowego Funduszu Zdrowia, który również powinien poinformować pacjenta o tym fakcie. Zgłoszenie umieszczane jest na liście oczekujących. Niestety może tam tkwić przez bardzo długi czas, nawet taki, który sprawi, że skierowanie utraci ważność. Jeżeli tak się stanie potrzebna jest jego ponowna weryfikacja. W przypadku gdy mamy szczęście i nie trafiliśmy na listę oczekujących możemy jednak myśleć o wyjeździe.

Do którego sanatorium pojedziesz?

W tym zakresie decyzję podejmuje Narodowy Fundusz Zdrowia na podstawie otrzymanej dokumentacji. Do pacjenta należy jedynie rezerwacja pokoi i zorganizowanie dojazdu do uzdrowiska (nie jest on pokrywany przez NFZ).

Lista sanatoriów i dolegliwości, w których leczeniu się specjalizują znaleźć można na przykład na stronie internetowej www.sanatoria.com.pl
Co zabrać do sanatorium? Na to pytanie odpowiemy w następnej części artykułu. Napiszemy też o tym, że starając się o wyjazd do sanatorium można skorzystać także z innej ścieżki niż wniosek do Narodowego Funduszu Zdrowia. Pokażemy, jak wyjechać do sanatorium z KRUS i ZUS.