Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki - Sobór Efeski

Czasami to, co Bóg mówi, wydaje się nam nierealne i niemożliwe do spełnienia. Ale właśnie wtedy należy popatrzeć na postawę Maryi. Nierealne i niemożliwe do spełnienia było to, co usłyszała Ona od anioła. Mimo te zawierzyła Bogu bezgranicznie. 

Zawsze 1 stycznia Kościół przypomina o Bożym macierzyństwie Maryi. Kościół uznaje jeszcze trzy dogmaty maryjne. Wszystkie one są konsekwencją Bożego macierzyństwa. Po pierwsze - Maryja była zawsze dziewicą: przed poczęciem Jezusa, w Jego poczęciu z Ducha Świętego i w narodzeniu oraz po wydaniu Go na świat. Po drugie - Maryja cieszy się wyjątkowym przywilejem niepokalanego poczęcia. Oznacza to, że została Ona od chwili swojego poczęcia zachowana od skazy grzechu pierworodnego. 

Po trzecie - Maryja po zakończeniu ziemskiego życia została wzięta z ciałem i z duszą do nieba. Jako pierwsza po Chrystusie dostąpiła łaski pełni zbawienia. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi to najstarsze maryjne święto. Już od V wieku, od zwołania Soboru w Efezie nazywa się Maryję „Theotokos”, czyli Rodzącą Chrystusa. Podobno mieszkańcy Efezu podczas Soboru gromadzili się pod bazyliką, gdzie spotykali biskupów i wołali: “Matka Boża!”. Prosząc o oficjalne nadanie tego tytułu Maryi, uznawali Jej Boże Macierzyństwo. Wkrótce po tym wydarzeniu w Rzymie wybudowano bazylikę Santa Maria Maggiore, czyli Matki Bożej Większej, pierwsze sanktuarium maryjne, w którym czczony jest wizerunek Matki Bożej Rodzicielki. 

Pierwszy dzień Nowego Roku to jednocześnie ósmy dzień od Narodzenia Jezusa. W judaizmie obrzezanie jest nakazem religijnym pochodzącym według Biblii od Abrahama.  „Potem Bóg rzekł do Abrahama: Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani. Z pokolenia w pokolenie każde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane (…) Przymierze moje, przymierze obrzezania, będzie przymierzem na zawsze”. Zgodnie z tym nakazem Każdy potomek płci męskiej musi być poddany obrzezaniu. Ma to miejsce ósmego dnia po urodzeniu, w czasie rytuału Brit mila.  Zwyczaj ten wiązał się też z nadaniem chłopcu imienia. Tego właśnie dnia z wszystkich przymiotów Maryi czcimy szczególnie Jej macierzyństwo. Realizując Swój plan, Bóg wybrał Maryję na Rodzicielkę Syna, a zarazem Boga, bo wiedział, że  podda się Ona Jego woli i będzie współuczestniczyć w tym Boskim dziele. 

Podkreślić należy podwójne znaczenie tego dnia. Po pierwsze, Kościół stawia nam przed oczami Maryję, która przyjęła wolę Bożą, objawioną jej przez Anioła Pańskiego, tym samym wydała na świat Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga, który z miłości do nas stał się człowiekiem. Dlatego czcimy Maryję jako Matkę Bożą. Po drugie umiejscowienie tej uroczystości w ostatnim dniu oktawy Bożego Narodzenia pokazuje, że przywileju boskiego macierzyństwa Maryi nie należy w żadnym wypadku przypisywać jakimś jej szczególnym zasługom wobec Boga, lecz pozostaje on całkowicie powiązany z tajemnicą wcielenia, które jest wyrazem zbawczej woli Boga wobec człowieka oraz jedynym źródłem świętości i duchowej płodności Kościoła.